Lazy Dumplings

Przyszedł moment, w którym będę musiała częściej gotować. Wcześniej umiałam przyrządzić spaghetti, świąteczną sałatkę jarzynywą i parę innych prostych potraw. Teraz, kiedy brakuje mi polskiego jedzenia, tym bardziej potrzebna jest ta praktyczna umiejętność.

Na półkach księgarni, ani w amerykańskich talk showach, nie zauważyłam jeszcze poradników kulinarnych kuchni polskiej. Byłyby o tyle pomocne, o ile nie zawsze łatwo jest odnaleźć odpowiedniki rodzimych produktów. W sieci mogę na szczęście poratować się niezliczoną ilością przepisów.  Zakupiłam również książkę o zabawnej nazwie Can’t Cook Book.  Udało już mi się przyrządzić m.in. łososia na rozmarynie.

Pewnego dnia próbowałam ugotować leniwe. Po konsultacji z moją siostrą byłam pełna optymizmu. Udało się nam odnaleźć twaróg w Russian Deli.  Smakował przepysznie.  Niestety okazał się za mokry, a do tego mąka też nie za bardzo nadawała się na lazy dumplings. Ciasto wyszło również w kolorze jasno- brązowatym.  Na pewno z powodu cukru waniliowego, który w tutejszych sklepach znalazłam dotychczas tylko w postaci płynnej. Mimo to, kluski przypominały trochę te polskie i nazajutrz nikt nie skarżył się na żołądek.

Innym razem zabrałam się za pomidorówkę. Tomato paste była podobną w smaku do znanego przecieru pomidorowego. Zupa nie wyszła mi najgorzej, a Dean poprosił nawet o dokładkę.

Kolejnym wyzwaniem będzie dla mnie krupnik.  W Jewish Deli namierzyłam już ogórki kiszone, które będą świetnie nadawać się na ogórkową. Na drugie danie planuje mielone, na które przepis ma przesłać mi Mama.

Coraz lepiej udają mi się też placki z jabłkami.  Z niepolskich, tradycyjnych potraw, próbuję sił również w jarzynowych kremach, curry i zielonych smoothie. Myślę, że mogłabym już przyjąć gości na nieskomplikowaną, trzydaniową kolację. Zawsze mamy na wszelki wypadek parę zamrożonych dań, w tym smakowite ukraińskie pielmieni.

  

W ramach ćwiczeń, w marcu mogę również zapisać się na naukę pierogów, organizowanych przez gospodynie z Seattle Polish Home Association.

Już za niecały miesiąc przylatuje odwiedzić nas mój Tata. Może uda mu się przywieźć ze sobą troszkę domowego rosołku?:)
                                              

                        
      
H. xx

English version and a pic of my pomidorówka:
http://dziendobryusaen.blogspot.com

Snowy City

W ubiegłą niedzielę wybraliśmy się do sąsiedniego Seattle. Ze względu na częste mżawki, zwanego też Rainy City. Wyjątkowo miasto było pokryte śniegiem i bardziej przydały nam się czapki i rękawiczki, niż parasolki.

Seattle położone jest nad jeziorem i przy ujściu oceanu.  Nad brzegiem,w historycznym Pike Place Market można kupić m.in. świeże kraby i wiele turystycznych pamiątek. Na wysyłanych pocztówkach nie może zabraknąć Space Needle, ogromnej wieży obserwacyjnej, na którą jednak brak mi odwagi wjechać.

Downtown Seattle, choć jest o wiele mniejsze, przypomina mi Manhattan. Często przejeżdzają żółte taksówki, a na ulicach widać też wielu bezdomnych. Wokół czuć zapach marihuany, która w stanie Waszyngton jest legalna. Centrum wypełnione jest wieżowcami i sklepami znanych marek. Sieciówka Nordstrom powstała właśnie w Seattle. Nota bene, syn jej założyciela, nietuzinkowego szwedzkiego poszukiwacza złota, ufundował również drużynę Seattle Seahawks.  

W Seattle panuje klimat artystyczno-biznesowy. To tu powstał grunge, ale swoją siedzibę ma tu również Amazon. Dodam jeszcze, że w mieście znajdują się bardzo dobre uczelnie wyższe, a na jednej z nich uczy się sama Amanda Knox...

Dla mieszkańców dostępna jest sieć nowoczesnych tramwajów, rzadko spotykanych w Stanach. Na pewno przydadzą się, aby dotrzeć na zbliżające się otwarcie pierwszego oddziału Zary oraz na nadchodzącą wystawę dzieł Miro.

Ciekawą dzielnicą jest Capitol Hill, gdzie znajduje się m.in. Polish Home Society. Dwa razy w tygodniu można tam zjeść smakowity polski obiad. Lokal wygląda jak skrzyżowanie patriotycznej świetlicy i góralskiej karczmy. Wśród klientów jest zawsze bardzo dużo Amerykanów. Niedaleko znajduje się też piękna rzymskokatolicka katedra.

My na lunch udaliśmy się na Madison Street. Jest na niej sporo mniejszych kawiarniami i restauracji. O dziwo, nie zauważyłam na niej ani jednego lokalu Starbucksa, wywodzącego się także z Seattle. Kawa i omlet spełniły nasze oczekiwania. Podczas spaceru mogliśmy jeszcze pooglądać urokliwe jednorodzinne domki i ulepione przy nich bałwany.  

W piątek już Walentynki. Ja już wiem, że po raz kolejny będą wzruszać się podczas filmu Sleepless in Seattle..

                                               

                                           

English version and more pics:
http://www.dziendobryusaen.blogspot.com/

Go Hawks, czyli uzupełnienie do wpisu o futbolu.

Seattle Seahawks nie dali szans drużynie z Denver podczas meczu o puchar Super Bowl. 
Po raz pierwszy w rozgrywkach NFL Seahawks zostali mistrzami. 

Dołączam zdjęcie z dzisiejszej hucznej parady z Seattle. 
Trofeum trzyma Richard Sherman, jeden z najbardziej znanych zawodników futbolu amerykańskiego. 

Ps. A może wiecie, drodzy czytelnicy, jaki inny sport praktykują na treningach Seattle Seahawks?